Abonneer je nu voor nieuwe artikelen op deze website!
Vrijheid. 3/3.
Waarom klamp je je zo aan dingen vast
en ben je zo vol wrok en zo verbeten,
je hebt het immers altijd al geweten,
die lafheid heeft je toch niet echt verrast.
Je hebt toch niet zolang meer om te gaan,
ga je nu niet begraven in 't verleden,
je weet toch wat ze allemaal met je deden,
je moet voor nieuwe dingen openstaan.
En of je ooit weer open bent en blij,
dat hoef je toch niet altijd weer te vragen,
je had wel vaker van die dagen
en steeds ging alles toch ook weer voorbij?
Je bleef toch meestal in jezelf geloven,
al ging het soms wel eens bijna verkeerd,
daar heb je toch ook wel weer van geleerd.
Je worstelde, maar kwam ook steeds weer boven.
En ook al doet het vaak van binnen zeer,
verdoezel je je leed met flauwe grappen.
't Is goed dat mensen dat niet altijd snappen,
maar zo voel je je eigen pijn niet meer.
Je trots kan medelijden niet verdragen,
want de oprechtheid gaat daarmee verloren,
dat is het laatste dus wat je wilt horen,
en daarom horen ze jou ook nooit klagen.
Laat je niet meer door hartstocht binden
en laat je vrijheid niet meer door gevoel beperken,
dat is pas echte vrijheid, zul je merken.
In oppervlakkigheid zul je het kunnen vinden.
Je hebt toch niet zo lang meer om te gaan,
begraaf je niet in de herinneringen
geniet in vrijheid van de mooie dingen.
Het is nu tijd om weer rechtop te staan.
en ben je zo vol wrok en zo verbeten,
je hebt het immers altijd al geweten,
die lafheid heeft je toch niet echt verrast.
Je hebt toch niet zolang meer om te gaan,
ga je nu niet begraven in 't verleden,
je weet toch wat ze allemaal met je deden,
je moet voor nieuwe dingen openstaan.
En of je ooit weer open bent en blij,
dat hoef je toch niet altijd weer te vragen,
je had wel vaker van die dagen
en steeds ging alles toch ook weer voorbij?
Je bleef toch meestal in jezelf geloven,
al ging het soms wel eens bijna verkeerd,
daar heb je toch ook wel weer van geleerd.
Je worstelde, maar kwam ook steeds weer boven.
En ook al doet het vaak van binnen zeer,
verdoezel je je leed met flauwe grappen.
't Is goed dat mensen dat niet altijd snappen,
maar zo voel je je eigen pijn niet meer.
Je trots kan medelijden niet verdragen,
want de oprechtheid gaat daarmee verloren,
dat is het laatste dus wat je wilt horen,
en daarom horen ze jou ook nooit klagen.
Laat je niet meer door hartstocht binden
en laat je vrijheid niet meer door gevoel beperken,
dat is pas echte vrijheid, zul je merken.
In oppervlakkigheid zul je het kunnen vinden.
Je hebt toch niet zo lang meer om te gaan,
begraaf je niet in de herinneringen
geniet in vrijheid van de mooie dingen.
Het is nu tijd om weer rechtop te staan.
Babbelegoegje.
Reacties